W czasie wojny siostra Andrzeja Górska ze Zgromadzenia Sióstr Urszulanek aktywnie uczestniczyła w ratowaniu żydowskich dzieci. Otrzymała od przełożonych tajne polecenia: miała przejmować dzieci żydowskie wyprowadzane z gett i umieszczać je w zakładach prowadzonych przez ss. Urszulanki, a te, które w jakimś zakładzie były zagrożone – przeprowadzać do innego. W tym celu musiała zdobywać dokumenty niezbędne dla dzieci i dorosłych – zarówno świeckie jak i kościelne. Pomagała jej w tym „Żegota”.
W czasie wojny Zgromadzenie Sióstr Urszulanek prowadziło dwa domy dziecka. Jeden z nich znajdował się w Warszawie, przy ul. Tamka 30. Jego wychowanką była Hanka Litwińska-Avrutzky, uratowana z warszawskiego getta w 1943 r. Drugi zakład znajdował się w Brwinowie pod Warszawą, gdzie wśród trzydzieściorga dzieci przynajmniej kilkoro pochodziło z żydowskich rodzin. Poza tym siostry prowadziły zakłady wychowawcze w Zakopanem i w Milanówku.
Po wojnie okazało się, że pod opieką sióstr znalazło się ponad trzydzieścioro dzieci pochodzenia żydowskiego, które później wyjechały do Izraela. Działalność siostry Andrzei została opisana w książce dr Zofii Rozenblaum-Szymańskiej pt. „Byłam tylko lekarzem”.
