Szaniawska-Nowicka Stanisława

powiększ mapę

Historia pomocy - Szaniawska-Nowicka Stanisława

Stanisława Szaniawska-Nowicka mieszkała w Warszawie. W 1943 roku przyjęła do siebie dziesięcioletniego Józefa Lucjana Meszorera. Chłopca – oraz dwoje innych dzieci z tej rodziny – wyprowadziła z getta warszawskiego Bronisława Bielatowicz. Ona też znalazła dla niego kryjówkę u Szaniawskiej.

Józef Lucjan doczekał u Stanisławy końca wojny, a w lutym 1945 roku przyjechała po niego matka, Halina Meszorer.

Historie pomocy w okolicy

Bibliografia

  • Archiwum Żydowskiego Instytutu Historycznego, 349, 74
  • Grynberg Michał, Księga Sprawiedliwych

    Leksykon uwzględnia historie Polaków uhonorowanych tytułem Sprawiedliwych wśród Narodów Świata w latach 19631989. Wykaz haseł poprzedza przedmowa Icchaka Arada oraz Chaima Chefera Sprawiedliwi świata.

  • Gutman Israel red. nacz., Księga Sprawiedliwych wśród Narodów Świata, Ratujący Żydów podczas Holocaustu