Małżeństwo Parzyczewskich, z pochodzenia Żydów, prowadziło przed wojną zakład fryzjerski w Bieczu. Eleonora Goleń korzystała z ich usług, stąd znała ich córkę, Annę. W 1942 r. dziesięcioletnią Annę przyprowadziła do Eleonory znajoma Parzyczewskich. W imieniu rodziców dziecka poprosiła o opiekę nad małą. Eleonora zgodziła się. Jej mąż, mieszkający w Harklowej, gdzie pracował, znał i aprobował decyzję żony.
W grudniu 1942 r. Eleonora wraz z Anną zostały aresztowane przez gestapo i przewiezione do więzienia w Jaśle. Dziewczynkę rozstrzelano 10 grudnia, a po miesięcznym śledztwie wydano wyrok na Eleonorę. Jej egzekucja miała pokazowy charakter. 5 stycznia 1943 r. Eleonora Goleń została wyprowadzona pod mur więzienia w Jaśle i rozstrzelana. Rodzinie nie pozwolono zabrać ciała. Do dziś nieznane jest miejsce jej pochówku.
