Wincenty Maciejewski z rodziną mieszkał w Polichnie, wsi położonej między Kraśnikiem z Janowem Lubelskim. Był działaczem Komunistycznej Partii Polski, zawsze chętnie pomagał innym i cieszył się poważaniem wśród sąsiadów.
W czasie wojny Wincenty ukrywał u siebie dwóch Żydów nazwiskiem Seidman, pochodzących z pobliskiej wsi Potok. Pomógł też znajomym z samej Polichny. Była to grupa zbyt liczna (12 osób), by Wincenty mógł ich przyjąć do siebie, wyszukał im więc schronienie u gospodarza nazwiskiem Skrabuch w miejscowości Zarajec. Później umieścił tam jeszcze Żyda zwanego Olejarzem, który uciekł z getta w Kraśniku.
Pod koniec okupacji wszyscy ukrywani przenieśli się do kryjówki w Popielarni, u córki Maciejewskiego.
Po wojnie jeden z Seidmanów wyemigrował do Austrii, drugi zginął w pobliskim Janowie. Żydzi z Zarajca zamieszkali z Maciejewskimi w Kraśniku, w służbowym, dwupokojowym mieszkaniu, które otrzymał Wincenty. W roku 1949 stopniowo wszyscy wyemigrowali z Polski. Pozostali w kontakcie z rodziną Maciejewskich.