Rada Pomocy Żydom „Żegota”
Była jedyną w okupowanej Europie wspieraną przez Państwo instytucją powołaną w celu ratowania Żydów. Czytaj m.in. o historii Rady, jej strukturze, mechanizmach działania, upamiętnieniach w Polsce i Izraelu oraz o pamiątkach ze zbiorów Muzeum POLIN.
Historia „Żegoty”
Rada powstała 4 grudnia 1942 r. przy Delegaturze Rządu RP na Kraj w miejscu Tymczasowego Komitetu Pomocy Żydom im. Konrada Żegoty.
Struktura „Żegoty”
Pracę Rady usprawniał podział na referaty, m.in. legalizacyjny, finansowy, mieszkaniowy, antyszantażowy, propagandowy, dziecięcy, lekarski i odzieżowy.
Członkowie „Żegoty”
W skład Rady wchodzili przedstawiciele różnych partii politycznych – zarówno prawicowych, jak i lewicowych, polskich i żydowskich.
Mechanizmy „Żegoty”
Kilkunastoosobowy zespół Rady kierował ściśle tajną akcją pomocy, której udzielały organizacje polityczne, społeczne oraz osoby indywidualne.
Komórka „Felicja”
„Felicja” to kryptonim jednej z komórek Rady, założonej przez Maurycego Herlinga-Grudzińskiego. Pod jej opieką pozostawała jedna piąta ukrywających się w Warszawie.
Podopieczni „Żegoty”
Rada niosła pomoc uciekinierom z gett, transportów do ośrodków zagłady oraz pozostałym przy życiu po akcjach likwidacyjnych gett prowadzonych przez Niemców.
Pamiątki po „Żegocie”
W zbiorach Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN znajdują się pamiątki związane z Radą. Obiekty przekazały muzeum inne instytucje kultury oraz osoby prywatne.
Upamiętnienia „Żegoty”
Istotą upamiętnienia jest przekazanie pamięci kolejnym pokoleniom. Przybiera ono różne formy. Rada Pomocy Żydom „Żegota” honorowana jest w Polsce i w Izraelu.
Źródła dotyczące „Żegoty”
Przedstawiamy wybrane wydawnictwa źródłowe, publikacje książkowe, filmy i podcasty dotyczące historii Rady, jej struktury i mechanizmów działania.
