Filmografia

W miarę swobodna adaptacja reportażu Hanny Krall pt. „Ta z Hamburga”. Młode małżeństwo - Jan i Barbara nie może mieć dzieci. Przyprowadzona przez Jana młoda Żydówka - Regina ukrywana jest przez gospodarzy w szafie. Po pewnym czasie Regina zachodzi w ciążę z Janem, co popycha Barbarę do zdenuncjowania ukrywanej kobiety. Zamiast tego zdradzona żona udaje, iż to ona jest w ciąży. Dziecko zostaje odebrane prawdziwej matce, która po wyzwoleniu wyjeżdża za granicę, tracąc kontakt z córką.

Film przedstawia kulisy słynnej misji Jana Karskiego, emisariusza Polskiego Państwa Podziemnego, podczas której miał powiadomić przywódców państw zachodnich o rozgrywającej się Zagładzie Żydów.

Film przedstawia kulisy słynnej misji Jana Karskiego, emisariusza Polskiego Państwa Podziemnego, podczas której miał powiadomić przywódców państw zachodnich o rozgrywającej się Zagładzie Żydów.

Historia trzech kobiet: reżyserki filmu Miny Binford, Shulamith Levin oraz Ady Raviv ocalałych jako dzieci w Będzinie dzięki pomocy Polaków. Dokument wspomina również o ratującym Żydów Niemcu - Alfredzie Rossnerze, właścicielu fabryki, który nie doczekał końca wojny . Zmarł w nazistowskim więzieniu.

Historia trzech kobiet: reżyserki filmu Miny Binford, Shulamith Levin oraz Ady Raviv ocalałych jako dzieci w Będzinie dzięki pomocy Polaków. Dokument wspomina również o ratującym Żydów Niemcu - Alfredzie Rossnerze, właścicielu fabryki, który nie doczekał końca wojny . Zmarł w nazistowskim więzieniu.

Rzecz dzieje się w 1943 roku. Ślusarz Korsak przechowuje u siebie Żyda, ukrywając ten fakt przed sąsiadami. Mieszkańcy kamienicy dowiadują się o tym po ogłoszeniu w mieście tzw. szpery. Ze strachu domagają się, aby Korsak i Żyd opuścili dom, do czego w końcu dochodzi

Rzecz dzieje się w 1943 roku. Ślusarz Korsak przechowuje u siebie Żyda, ukrywając ten fakt przed sąsiadami. Mieszkańcy kamienicy dowiadują się o tym po ogłoszeniu w mieście tzw. szpery. Ze strachu domagają się, aby Korsak i Żyd opuścili dom, do czego w końcu dochodzi

Profesor Michał Głowiński po roku 1968 prowadził do szuflady zapiski o PRL-owskiej nowomowie. W innej szufladzie czekała na publikację jego relacja z pobytu w getcie warszawskim i ukrywania się po aryjskiej stronie. Dwa totalitaryzmy i dwie szuflady są głównymi wątkami filmu.

Profesor Michał Głowiński po roku 1968 prowadził do szuflady zapiski o PRL-owskiej nowomowie. W innej szufladzie czekała na publikację jego relacja z pobytu w getcie warszawskim i ukrywania się po aryjskiej stronie. Dwa totalitaryzmy i dwie szuflady są głównymi wątkami filmu.