Polub na Facebook
Oglądaj na Youtube
Gdzie w czasie wojny w Warszawie ukrywali się Żydzi? Ile z tych miejsc zachowało się do dziś? Może mijamy je na co dzień? Zabierz uczniów na spacer edukacyjny po mieście!
Tuż przed wybuchem wojny na Woli znajdowało się ponad osiemset zakładów produkujących samochody, wagony kolejowe, tapety, tekstylia i inne.
W międzywojniu na Ochocie trwał rozwój budownictwa mieszkaniowego. Rosły spółdzielnie urzędników, bankowców, nauczycieli, architektów i plastyków.
W 1939 roku na Mokotowie mieszkało ponad osiemdziesiąt dziewięć tysięcy ludzi. Po wejściu Niemców do Warszawy w dzielnicy osiedliło się wielu Reichsdeutschów i Volksdeutschów.
Warszawa znajdowała się niegdyś w bardzo bliskim związku z Wisłą, nad którą – po stronie śródmiejskiej – kwitła żegluga i przemysł.
Na przełomie XIX i XX wieku Grochów należał do gminy Wawer i był jedną z dynamiczniej rozwijających się osad fabrycznych. Miejscowa ludność pracowała – między innymi – w fabrykach przemysłu tłuszczowego.
Piękny brzeg – z francuskiego Joli Bord – zachwycił w XVIII wieku zakon pijarów. Nazwa ich siedziby położonej na nadwiślańskiej skarpie przyjęła się dla całej dzielnicy.
Śródmiejskie kamienice, które zachowały się do dziś, powstawały na przełomie XIX i XX wieku. W międzywojniu dzielnicę charakteryzowały elegancja i wielkomiejski charakter.
Saska Kępa, podobnie jak inne prawobrzeżne dzielnice Warszawy, do dziś w dużym stopniu zachowała swój urbanistyczny charakter sprzed II wojny światowej.
Na dawnej Pradze żyli obok siebie Polacy, Żydzi i Rosjanie. Obszar ten był przede wszystkim miejscem targowym, choć pod koniec XIX wieku jego charakter zaczął zmieniać się na przemysłowy.